Een stromend leven

Deze blog is een vervolg op de blog ‘De fundering van je leven‘

Levenspad

Na de eerste kennismaking op aarde, na de geboorte, ontvouwt zich een pad. Een levenslang pad van oorzaak en gevolg. Staat het eerste halve levensjaar, 1^e chakra gebied, in het teken van lichamelijke bevestiging ~’de bevestiging er te mogen zijn’~ zo staat in de tweede levensfase ~ 2^e chakra gebied, ‘de emotionele ervaringen’~ het recht te mogen voelen en plezier te mogen hebben centraal, naast losmaken versus hechten.

Behoeften

Vanaf 6 maanden na de geboorte tot ca. 2 jarige leeftijd gaat een kind het leven verder verkennen. Niet alleen vanuit pure afhankelijkheid en hulpeloosheid, maar meer en meer vanuit eigen nieuwsgierigheid, eigen behoeften en drijfveren. Ondanks dat ook de afhankelijkheid van de directe omgeving nog 100% is, gaat een kind erachter komen dat hij zijn leven niet alleen passief hoeft te ondergaan, maar ook zelf actief deel kan nemen en kan beïnvloeden. Door zijn behoeften ontstaat het verlangen naar actie. Een kind gaat leren om zijn omgeving te verkennen, eerst door de dingen in zijn mond te stoppen, later door te gaan kruipen en te gaan lopen. Loopt het kind eenmaal en zijn de handen vrij van de voortbewegingstaak, kunnen deze ingezet worden voor de ontwikkeling van de vorming van de eigen wereld en de actieve bevrediging van de behoeften. Hiermee hangt ook de ontwikkeling van de spraak direct samen, langzaam maar zeker zal het kind overgaan van klanken naar woorden en zinnen, om zijn plekje in de wereld te veroveren.

Beweging

De tweede levensfase ademt energie, beweging en levenslust uit, tenminste in de optimale situatie… In de interactie met de omgeving zullen met het innemen van een actievere rol hierin ook meer conflicten ontstaan. Conflicten die het kind ervaart als inbreuk op zijn eigenheid en autonomie, aangezien in zijn wereldbeeld hij en zijn omgeving één zijn. Pas na het tweede levensjaar komt hij erachter dat hij en de buitenwereld uit meerdere dimensies bestaan.

Tot die tijd is zijn beleving, zijn eigenWijsheid de waarheid. Verbazing, ontgoocheling, teleurstelling, onmacht en wisselen elkaar af als blijkt dat de buitenwereld iets anders doet dan hij verwacht / waar hij behoefte aan heeft. Deze levensfase is puur gericht op behoefte bevrediging; aangezien de wil zich pas na het 6^e levensjaar ontwikkelt. Pas dan is de mentale ontwikkeling zover dat een bewuste afweging gemaakt kan worden tussen verschillende opties. Tot die tijd zijn de behoeften de motor tot te ondernemen acties.

Conflicten

Met deze drive tot behoeftebevrediging voorop komt een kind automatisch in aanraking met de behoeften van zijn omgeving. Eerst met die van zijn ouders / opvoeders, later met die van de oppas, opa en oma, etc. Loyaliteitsconflicten liggen hier voor het oprapen, want aan wiens behoeften wordt tegemoet gekomen als deze tegenover elkaar liggen. Hoe wordt het kind gehoord als hij ergens behoefte aan heeft waar op dat moment geen tijd voor is, hoe wordt ermee omgegaan als de behoefte een gevaarlijke situatie in zich heeft. En daarnaast; kinderen van deze leeftijd kunnen zich verbaal nog niet goed uitdrukken, wat nog een extra ‘handicap’ met zich meebrengt.

Kinderen die te horen krijgen “Nee, dat mag niet”, “Nee, daar is nu geen tijd voor”, of iets in de trend van “Doe eens even normaal” of “Hé, afblijven”, zullen zich niet gehoord voelen en deze miskenning uiten in weerstand en / of verdriet. Hierdoor ontwikkelt zich het gevoel dat hun behoeften niet meetellen, hun behoeften ontkend worden of zelfs afgekeurd.

Polariteit en schaamte

Aangezien kinderen in deze ontwikkelingsfase erop gericht zijn hun ouders te behagen, ontstaat een innerlijke polariteit tussen de eigen behoeften en de behoeften van de ouders/omgeving. Geen aandacht hiervoor heeft als consequentie dat een kind zich niet gesteund voelt in zijn eigenheid, niet gezien en erkend in zijn eigen autonomie, wat zijn directe weerslag heeft op de emotionele ontwikkeling en ervaring van het leven. Hier wordt de basis gelegd voor de emotionele intelligentie en –stabiliteit van het individu.

Hier ontstaan overtuigingen als “Ik doe er niet toe, tel niet mee” en “Ik doe het toch nooit goed”, waardoor de levensenergie die bij deze fase zo kenmerkend is, steeds verder wordt ingetoomd en ingewikkeld.

Hieraan zijn ook dikwijls gevoelens van schaamte verbonden (zeker op latere leeftijd), doordat behoeften altijd aanwezig zijn en in wezen niet ontkend kunnen worden, aangezien ze de drive van het leven zijn.

Deze schaamtegevoelens hebben betrekking op het gehele behoeftespectrum, van plezier hebben tot bevrediging van (seksuele) behoeften, van verlangens tot het aangeven van grenzen. Deze levensenergie blijft (ook op latere leeftijd) ingetoomd of vervormd, zolang de overtuigingen, verdedigingsmechanismen en / of schaamte de boventoon voeren.

Steun

Kinderen die in een loyaliteitsconflict te horen krijgen “Ok, dus je wilt graag op de tafel klimmen, dat is een beetje gevaarlijk, laten we samen op de bank klimmen”, of “Wil je de vaas graag pakken; die kan omvallen en dan doe je je pijn/word je nat, zetten we die samen weg en mag jij aan de … (minder gevaarlijke vervanger van de vaas) komen” of “Ik begrijp wel dat je graag nog even wilt spelen, maar mama moet nu naar haar werk, dus je mag 1 knuffeltje meenemen en vanmiddag weer verder spelen met de anderen”.

Een kind dat zijn behoeften verwoord ziet, in het conflict aan het kortste eind trekt, maar een alternatief krijgt, voelt zich gehoord en gezien in de situatie. Ondanks dat weerstand hiermee niet altijd voorkomen kan worden, heeft het wel tot gevolg dat een kind geen / minder negatieve overtuigingen ontwikkeld over zijn recht om plezier op zijn manier te mogen maken of dat zijn behoeften er niet mogen zijn.

Levenslustig

Door de ontdekkingen die een kind in deze fase ten aanzien van de wereld doet, verandert zijn wereldbeeld en daarmee zijn rol in die wereld razendsnel. Dit brengt een grote onzekerheid met zich mee. In deze onzekerheid zal het kind zich keer op keer richten tot zijn enige veilige baken; zijn ouders. Ouders die erg bezig zijn met zichzelf en eigen behoeften, te druk zijn met hun werk / … kunnen niet tegemoet komen aan de behoeften van hun kind, waarmee innerlijke conflicten, weerstand en onzekerheid verder bevestigd en gevoed worden.

BewustZijn en openstaan voor de belevingswereld van je kind, hierin erkenning, duidelijkheid en structuur bieden, zonder de eigenWijsheid van het kind te passeren of te ontkennen, is wat een kind nodig heeft om zich te ontwikkelen tot een levenslustig en evenwichtig individu met een stabiele emotionele belevingswereld op langere termijn…

In het derde blog komt de 3^e ontwikkelingsfase aan bod, van 1 ½ – 4 jaar, over de ontwikkeling van de ego-identiteit en macht.